کتاب «چرا این بچه‌ها این‌قدر با هم دعوا می‌کنند؟» تألیف نیکول پریور است که با ترجمه‌ی آذین حسین‌زاده به چاپ رسیده. در معرفی این کتاب می‌خوانید: «برای والدین سخت است که مدام شاهد دعوا و کتک کاری بچه‌ها باشند. اولین واکنش آن‌ها این است که احساس گناه کنند، چون می‌گویند لابد بچه‌ها را درست تربیت نکرده‌اند. اما باید توجه داشت که در رابطه‌ی میان بچه‌های یک خانواده، هم نفرت هست و هم عشق، هم دوستی هست و هم دشمنی. در این کتاب تلاش شده است تا به پرسش‌های مختلفی که والدین در زمینه‌ی دعوا و درگیری کودکان دارد پاسخ داده شود. پرسش هایی از قبیل:
آیا عادی است که بچه‌های من این قدر به هم می‌پرند و دعوا می‌کنند؟
چرا تحمل دعوای آن‌ها برای من سخت است؟
آیا فقط سروصدای دعوا و مرافعه‌ی میان آن‌هاست که آزارم می‌دهد یا درگیری میان آن‌ها چیزی را در اعماق وجودم بیدار می‌کند؟
چه طور می توان مانع آن‌ها شد؟
آیا باید مداخله کرد یا آن‌ها را به حال خود واگذاشت؟
نیکول پریور فلیسوف و روان‌شناس است و کتاب‌های مختلفی در زمینه‌ی مشکلات کودکان منتشر کرده است.»
گزیده‌ای از کتاب:
«چه چیزی از دعوای میان خواهر و برادر عادی‌تر است؟ اما شاید زیاد هم عادی نباشد، به این دلیل ساده که شما این کتاب را خریده‌اید! پس این موضوع، تا حدی، ذهن شما را مشغول کرده است و از خودتان می‌پرسید: آیا عادی است که بچه‌های من این‌قدر به هم می‌پرند و دعوا می‌کنند؟ چرا تحمل دعوای آن‌ها برای من سخت است؟ آیا فقط سروصدای دعوا و مرافعه‌ی میان آن‌هاست که آزارم می‌دهد یا درگیری برادرانه‌ای میان آن‌ها چیزی را در اعماق وجودم بیدار می‌کند؟ این‌ها سؤالاتی است که ممکن است برای شما مطرح شود و، خودمانیم، حق هم دارید.
باید تأکید کرد که حال و هوای زمانه دیگر به ما کمک نمی‌کند تا در برابر درگیری فرزندان خود خون‌سرد باشیم. این گونه به نظر می‌رسد که خانواده‌ی بی‌دعوا و درگیری، در روزگار ما، به چیزی آرمانی بدل شده است. اما این آرمان، در حقیقت، اسطوره‌ای بیش نیست که ممکن است خطرناک هم باشد. در رابطه‌ی میان دو برادر همیشه دعوا و درگیری و حتى کینه نیز هست و این چیزی است که نمی‌توان تغییرش داد.»
کتاب «چرا این بچه‌ها این‌قدر با هم دعوا می‌کنند؟» در انتشارات کتابسرای میردشتی چاپ شده و در اختیار علاقمندان به حوزه‌ی روان‌شناسی کودک قرار گرفته است.
