کتاب «خلاقیت در تایپوگرافی» تألیف عبدالرضا چارئی است که به تایپوگرافی فارسی، لوگوتایپ، مونوتایپ وگرید در تایپوگرافی، طراحی مونوگرام، خط معنا، ارزش اعداد در تایپوگرافی پرداخته است. مؤلف در این کتاب قصد ندارد در کتاب فوق تاریخچه و یا پیشینه مفصلی از خوشنویسی را ارائه نماید، بلکه رعایت احترام به پیشینهی تایپوگرافی را مقدمهای بر آینده‌ی طراحی با حروف به‌ویژه خط و الفبای فارسی میداند و نوگرایی را صرفاً به منظور حساسیت بخشیدن به نگاه طراح گرافیک معتبر میداند و امیدوار است این اثر مورد استفاده‌ی بهینه‌ی جامعه هنری به ویژه دانشجویان محترم رشته ارتباط تصویریو تایپوگرافیست‌ها قرار گیرد.
گزیده‌ای از کتاب
«نخستین ابزار تایپوگرافی برای دستیابی به بیان گرافیکی و حساسیت‌بخشیدن به فرم و محتوا، عنصر طراحی حروف است. دانستن الفبای هر زبان و نگاش تصویری همان زبان می‌تواند گام‌های مناسبی برای تایپوگرافی باشد. در تصاویر صفحه‌ی روبه‌رو گونه‌هایی از هزاران طراحی حروف به عنوان ابزار اولیه‌ی تایپوگرافی مطرح شده است.
درک جنبه‌های خلاقیت، بر مخاطب تأثیر روانی دارد و یکی از قدرتمندترین ابزارهای ارتباطی موجود در طراحی گرافیک است. نحوه‌ی حساسیت‌بخشی به حروف و کلمات از طریق فضای مثبت و منفی و یا حذف بخشی از حروف یا به‌اختصار نشان‌دادن کلمات و از طرفی ایجاد برش در حروف و احیاناً جابه‌جایی آن‌ها در مسیر تکرار حرف و در کل ترکیب کلمه می‌تواند از راه‌ها موفق طراحی حروف باشد.
همجواری (مماس‌بودن) حروف یا کلمات یا شبیه‌سازی (تقارن) در طراحی حروف از ابزار و عوامل محم تایپوگرافی محسوب می‌شود و با گزینه‌هایی نظیر تغییر اندازه برای ایجاد قوت و ضعف حروف، تاریک و روشن کردن حروف، حرکت در سطوح مختلف و یا انحراف در کرسی‌بندی و عبور از بدنه‌ی حروف و همچنین سایه‌دار نمودن حروف برای دستیابی به طرحی نو، از ابزارهای تایپوگرافی به شمار می‌آید.»
کتاب «خلاقیت در تایپوگرافی» در انتشارات فرهنگسرای میردشتی به چاپ رسیده و در اختیار دانشجویان گرافیک و تایپوگرافیست‌ها قرار گرفته است.
