جهان بدون جنگ

کتاب «جهان بدون جنگ» تألیف جان برنال است که با ترجمه‌ی عطاالله نوریان به چاپ رسیده. در معرفی کتاب آمده است: «ناهماهنگی‌های کنونی بین‌المللی، ترس ناشی از خطر همیشگی جنگ و نابودی کامل بر اثر جنگ هسته‌ای بزرگ، پاره‌ای از بهایی است که انسان به خاطر تقسیم جهان به بلوک‌های نظامی رقیب پرداخته و خواهد پرداخت؛ پاره دیگر، هزینه بالفعل و بالقوه‌ای است که در راه تدارک چنین جنگی پرداخت می‌شود و این هزینه تمامی جهان را درگیر خواهد کرد، حتی در کشورهایی که ظاهراً نقشی در جنگ نداشته باشند. شیوه‌های از میان برداشتن این ناهمسانی‌های تحمل ناپذیر و فراهم آوردن امکان‌ها و افزایش سطح زندگی تهیدست‌ترین ملت‌ها و طبقات – که با کوشش‌های خودشان به تولید بپردازند و در صلح و آرامش زندگی کنند- مضمون بخش بیشتر این کتاب است.»

گزیده‌ای از کتاب:

«روز ششم اوت ۱۹۴۵ نخستین بمب اتمی روی شهر هیروشیما فرو افتاد. با آنکه ظاهراً هدف از این کار پیروزی فوری در جنگی طولانی بود، اخبار رسیده بیشتر مایه هراس و دلهره شد تا پیروزی و آرامش. از آنجا که من در آن هنگام هنوز در مرکز ماشین نظامی کار می‌کردم، بیش از کسانی که تا آن وقت اطلاعی از این که این شیوه هراسناک در دست تهیه است نداشتند، تکان خوردم. امیدوار بودم که این شیوه هرگز به کار نخواهد رفت. و بی‌شک هرگز به خاطرم خطور نکرده بود که از آن علیه دشمنی شکست خورده، آن هم موقعی که جنگ عملاً به پایان رسیده، استفاده کنند. این کار بسیار دور از عقل و بی‌رحمانه و نشانه بیم‌انگیز بی‌رحمی بی‌حد و حصری بود که آدم‌های بر مسند اقتدار می‌توانستند بدان دست یازند؛ آنان که ضرورتی نمی‌بیند و نمی‌توانند نتایج کارهایی را که خود دستورش را می‌دهند، تصور کنند. در عین حال متوجه شدم که بمب اتمی صرفا نوعی بمب نیست، بلکه گامی جدید و نهایی در راه جنگ – نابود کردن انسان به دست انسان- است. این بمب یا نشانه آغاز جنگ و یا نشانه آغاز پایان بشریت است. به دوروبر خود به جامعه‌های یکنواخت افسران نیروی زمینی، دریایی و هوایی که گرد مرا در وایت‌هال گرفته بودند، نگاه می‌کردم و می‌اندیشیدم کار شما تمام است، شما هم مثل نگهبانان تشریفاتی کاخ سلطنتی از مد افتاده اید.» لشگرها، ناوگان‌ها و گروه هواپیماها، در آن موقع در برابر ترکیب بمب اتم و موشک، که ما در لندن از آن با موشک‌های V2 (وی ۲) تجربه ابتدایی داشتیم، همگی از نظر اصولی خارج از رده به نظر می‌رسیدند. البته من در آن موقع دچار این توهم نبودم که ماهیت وحشتناک سلاح‌های هسته‌ای، به تنهایی مانع از کاربرد آنها می‌شود. در واقع هیروشیما و ناگازاکی آشکارا خلاف این را اثبات می‌کردند. اما روشن بود…» کتاب «جهان بدون جنگ» در انتشارات کتابسرای میردشتی چاپ شده و در اختیار علاقمندان به تاریخ قرار گرفته است.