کتاب «گلستان سعدی» به خطاطی رسول مرادی و مصصح محمد علی فروغی و با ترجمه صربو کرواتی و با تذهیب محمدرضا هنرور به دو زبان فارسی و انگلیسی است. در دیباچه‌ی کتاب می‌خوانیم:«منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت و بشکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که برو می‌رود ممد حیاتست و چون بر می‌آید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.
از دست و زبان که برآید
که از عُهده‌ی شکرش بِدَر آید
اِعمَلوا آل داوُد شکراْ و قلیلٌ من عبادیَ الشُکور
بنده همان به که ز تقصیر خویش
عذر به درگاه خدای آورد
ورنه سزاوار خداویش
کس نتواند بجای آورد
باران رحمت بی‌حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی‌دریغش همه جا کشیده پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد وظیفه روزی بخطای منکِر نبُرد
ای کریمی که از خزانه غیب
گبرو تر وظیفه خور داری
دوستان را کجا کنی محروم
تو که با دشمن این نظر داری»
گزیده‌ای از کتاب
«حکیمی را پرسیدند از سخاوت و شجاعت کدام بهتر است گفت آنکه را سخاوتست بشجاعت حاجت نیست
نماند حاتم و لیک تابه ابد
بماند نام بلندش به نیکویی مشهور
ز کات مال بَدر کن که فضله‌ی زر را
چو باغبان بزند بیشتر دهد انگور
نبشته است بر گور بهرام گُور
که دست کرم به ز بازوی زُور»
کتاب «گلستان سعدی» در
انتشارات کتابسرای میردشتی چاپ شده و در اختیار علاقه‌مندان به
کتاب‌های نفیس و ادبیات کهن گرفته است.
