کتاب «تاریخچه کوتاه‌تر زمان» تألیف استیون هاکینگ و لئونارد ملودینو است که
کوروش زعیم آن را ترجمه کرده. در مقدمه‌ی کتاب می‌خوانید: «امروزه دغدغه‌ی فیزیک‌دانان کیهانی یافتن تئوری یکپارچه است که شامل همه‌پاره‌ی تئوری‌های ایجادشده‌ی کنونی شود. آیا امکان دارد که بتوان از تئوری‌های گرانش، الکترومغناطیس، هسته‌ای پرتوان، هسته‌ای کم‌توان، مکانیک کوآنتومی و تئوری ریسمان (دو تئوری ریسمان باز و سه تئوری ریسمان بسته) یک تئوری یکپارچه‌ی فیزیک به‌وجود آورد؟ و حتی بر فرض اینکه ما توانستیم چنین تئوری به ظاهر غیر ممکن را کشف کنیم، معنی آن چه خواهد بود؟ آیا به این پاسخ خواهیم رسید که کیهان خودکفاست یا هنوز باید دست آفریننده‌ای در کار باشد؟ ولی در هر حال ما هنوز به یک پاسخ پذیرفتنی مبنی بر اینکه قانون‌های حالت نخستینی کیهان چگونه گزیده شده‌اند، نرسیده‌ایم.»
گزیده‌ای از کتاب
«چند دهه پیش، دانشمند نامداری (برخی می‌گویند برتراند راسل بوده) یک سخنرانی درباره‌ی اخترشناسی کرد. او توصیف کرد که چگونه زمین در مدار خورشید می‌گردد و چگونه، همچنین، در مرکز مدار مجموعه‌ای از ستاره‌ها می‌گردد که کهکشان خوانده می‌شود. در پایان سخنرانی پیرزن کوچک‌اندامی از ته تالار برخاست و گفت : «آنچه به ما گفته‌ای چرند است. جهان به راستی تخت است و روی یک لاک‌پشت قرار گرفته.» دانشمند لبخند بزرگ‌منشانه‌ای زد و پاسخ داد، «لاک‌پشت روی چه ایستاده؟» پیرزن گفت: «می‌پنداری خیلی زرنگ هستی، مرد جوان ولی تا پایین همه لاک‌پشت هستند.» بیشتر مردم این‌روزها تصویر برجی از لاک‌پشت‌ها را برای کیهان ما مسخره می‌دانند. ولی چرا ما می‌اندیشیم که بهتر می‌دانیم؟ برای دقیقه‌ای آنچه را که درباره‌ی اسپاش می‌دانید-یا می‌پندارید که می‌دانید- فراموش کنید. آنگاه رو به بالا به آسمان شب خیره شوید. درباره‌ی همه‌ی آن نقطه‌های روشن چه می‌پندارید؟» کتاب «تاریخچه کوتاه‌تر زمان» در
انتشارات کتابسرای میردشتی به چاپ رسیده است و در اختیار علاقمندان به
علم فیزیک و پروفسور هاوکینگ قرار گرفته.
